Adembenemend Nieuw Zeeland

Adembenemend Nieuw Zeeland.

Nadat we moesten rennen voor het vliegtuig, zijn we aanbeland in Christchurch. Deze stad is de afgelopen jaren meerdere malen getroffen door aardbevingen waardoor het nu een soort van spookstad geworden is. Overal waren oude kapotte huizen en nieuwbouwprojecten. Zelfs het winkelcentrum bestond uit een paar containerwinkels. We hebben onze huurauto opgehaald op het vliegveld en hebben onze reis vervolgd richting Kaikoura. Een plaats in het westen van het zuidereiland, die bekend staat om het walvisspotten. We reden Kaikoura in en gingen op zoek naar een hostel. Onvoorbereid kwamen we binnen 5 minuten al terecht bij een klein en knus hostel, wat later een goede zet bleek te zijn.
Gedurende onze reis hadden we nog niet heel veel contact gehad met andere backpackers. Dit zou dankzij deze plek veranderen. Al snel gingen we spelletjes doen met een grote groep en later zat iedereen in een "onesie" deze waren ontworpen als een soort instap carnavalsoutfit voor in huis. Kortom een grote gekke bedoeling. We zaten met Duitsers, Zwitsers, Fransen, Australiër, Engelse en Noorse backpackers.

De volgende dag hadden we een ware dierendag gepland. In de ochtend gingen we de zeeleeuwen kolonie bekijken die verblijft in Kaikoura. Heel leuk om al die kleine zeeleeuw jonkies te zien waggelen richting de zee. In de middag gingen we walvissen spotten. In totaal zouden we 3 Sperm Wales, een aantal zeeleeuwen en dolfijnen zien. Een hele leuke ervaring! Gelukkig hielp het weer tijdens deze dag ook goed mee! 's Avonds gingen we voor de tweede maal een poging doen om de pinguïns te spotten. Helaas gaven die niet thuis. Het uitzicht tijdens zonsondergang daarentegen was adembenemend! Wauw wauw wat is Nieuw Zeeland toch schitterend! In de avond was het natuurlijk weer tijd voor een onesie feestje!

De volgende dag vervolgde wij onze reis in onze bruine poepmobiel. (Toyota yaris).
Fabienne de Zwitserse die we hadden ontmoet in het hostel reed met ons mee naar Nelson. Waarna wij door zouden rijden naar Motueka, richting het Abel Tasman park.
Motueka bleek alleen aardig uitgestorven tijdens de winter. We hadden dus wat meer moeite om een hostel te vinden. Afijn snel slapen want we gaan morgen wandelen in het Abel Tasman park.

Tringgg, de wekker ging weer vroeg. Snel op pad naar het Abel Tasman park om 13 kilometer te wandelen en te genieten van de uitzichten die we tijdens onze wandelroute tegen zijn gekomen. Een goede stevige wandeling die het meer dan waard was. Ontzettend genoten van de natuur en de rust!
Heel toevallig kwamen we Fabienne weer tegen tijdens onze wandeling. Hier hadden we afgesproken om naar hetzelfde hostel te gaan in Nelson. 's Avonds samen gekookt en spelletjes gedaan. Weer een hoop nieuwe mensen ontmoet in het hostel dat gerund wordt door een Nederlander! Kunnen we toch mooi een keer onze eigen taal spreken. De dag erop besloten we een ontspannen dagje te houden met mountainbiken naar het strand van Nelson en daar lekker te genieten van de zonnestralen en een muziekje. Nadat we terugkwamen van het strand hadden we een heuvel opgezocht van waaruit we hoopten mooie zonsondergang foto's te maken. Dit was helaas niet mogelijk door de bewolking die boven de bergen hing. Snel terug naar het hostel om op tijd te zijn voor de legendarische chocolade pudding waar het hostel bekend om staat. Na het eten nog een leuk spelletje gedaan om vervolgens vroeg naar bed te gaan. Morgen moeten we vroeg opstaan om ons avontuur te vervolgen richting het zuiden. To be continued.